Uzun zaman sonra blog denemeyecek bir sayfaya yazmak yine de heyecan verici benim için. Bir yerlerde blogum spotum vardı benim deyince baktım ve yerinde buldum. Aa ne hoş dedim ama epey de eskimiş tabi, hele son yazımı okuyunca ne çok şeyin değiştiğini farkettim hayatımda. Bahsedeceğim onlardan ama blog olayının geçerliliğini sürdürme olayına takıldım biraz. Hala insanlar takip eder mi buraları çok emin değilim. Teknolojik gelişmeler eskiye yüz çevirme konusunda üstümüze olmadığını hemen gösteriyor, iletişimin kolaylaşması tabi ki güzel ancak; bazen ve bazı durumlarda ketum davranmak, muhafazakar olmak ve geleneği yaşatmak taraftarıyım. İnsanın kendini bir yere ait hissetmesi bazen gerekiyor ve bu ancak bahsettiğim ketumlukla mümkün.Tabi ketum derken pek çok şeyi kastettiğimi belirtmeliyim geleneğe dair...
Neyse, hayatımda değişen şeyler var demiştim son yazıma bakınca. Okulum değişti mesela, hem de iki kez. Bu değişiklikler elbetti ki öncelikle bana çok şey öğretti, insana ve hayata dair. Ama ilk görev yaptığım okulumdaki akademik başarıların azlığına rağmen duyduğum sevinci düşününce şimdi sevinçten dört köşe olmalıyım sanırım. Çıta epey yükselmiş bugünlerde ama tabi bunda okulun türü ve öğrenci profilinin yüksek oluşu da çok etkili.Eskiden öğrencilerim herhangi bir lisans bölümüne yerleşse bu okulum ve benim için gurur kaynağı iken, şimdi neredeyse boşta öğrenci kalmaması anlatılmaz bir keyif. Artık Boğaziçi senin, Galatasaray benim misali okul beğenmiyor çocuklar. Ama olsun, beğenmesinler tabi iyisi varken.Bugün tercihlerin son günüydü,umarım hepsi gönlüne göre bir yere gider, ve umarım devamı gelir bu yazıların, nokta. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder